Het Portacabin-arrest is een arrest van de Hoge Raad. In dit arrest ging het over de vraag of een portacabin door natrekking een onroerende zaak was als omschreven in artikel 3:3 van het Burgerlijk Wetboek.
De Hoge Raad besloot dat de portacabin in dit geval inderdaad een onroerende zaak was door natrekking. Hierbij benoemde de Hoge Raad de volgende punten:
- Het gebouw is duurzaam met de grond verenigd doordat het naar aard en inrichting bestemd is om duurzaam ter plaatse te blijven. Het is daarbij niet van belang of het technisch wel of niet mogelijk is om de portacabin te verplaatsen.
- Er wordt gekeken naar de bedoeling van de bouwer voor zover deze naar buiten kenbaar is. Hieronder valt ook degene die de opdracht heeft gegeven het bouwwerk te plaatsen.
- Het gebouw moet duurzaam ter plaatse blijven en dit moet naar buiten kenbaar zijn. Het moet voor derden duidelijk zijn.
- De verkeersopvattingen kunnen niet worden gebruikt om te bepalen of iets roerend of onroerend is. Zij kunnen wel als aanwijzing dienen.